Mag je niet doorslikken.

Ik had een paar heerlijke stukjes vlees gehaald voor de bbq. Ik verheugde me er gewoon op. We hadden een lekkere salade gemaakt, eigenlijk stond de hele tafel vol met heerlijke dingen. De bbq was goed op temperatuur dus hup de lappen er op.

Dit ziet er toch heerlijk uit.

De lapjes waren niet zo dik, dus ze hoefde niet zo lang. Ik had ze nog maar een paar keer gedraaid en ik zag dat het niet helemaal goed ging. Het lijken wel schoenzolen zeg in tegen Mariska. Precies op dat moment haal ik ze ook meteen van de bbq. Ik verdeel het vlees en iedereen gaat meteen eten, niemand zegt wat, ze kijken allen maar naar hun bordje. Ondertussen neem ik ook een hapje, jeetje zeg ik het lijkt wel kauwgom!!! Meteen op dat moment zegt Jesse, Je hebt me altijd geleerd dat ik kauwgom niet mag doorslikken en direct schuift hij zijn bord naar voren toe. Ik ben klaar zegt hij. Ik neem nog een hapje maar het is niet lekker. Hij heeft gelijk denk ik, kauwgom mag je niet doorslikken.

Krant

Ik kwam vanochtend op mijn werk en mijn collega moest hard lachen. Ik woon hier al heel mijn leven, zegt Anders, en ik heb nog nooit in de krant gestaan. Jullie wonen hier nu twee jaar en jullie hebben al tig keer in de krant gestaan. Ik had het vanochtend al gelezen, ons korte interview van de verkiezingen staat in de krant, met een nog grotere foto van ons.

Het artikel.

Stemmen

Vandaag, op Moederdag, zijn wij ook wezen stemmen voor de Europese-unie. Een paar maanden geleden kregen wij een brief of wij ook gebruik wilden maken van ons stemrecht, natuurlijk wilde wij dat. En twee weken geleden kwam onze stempas binnen.

Mijn stemkaart.

Al weken is op de radio te horen hoe verschillende partijen denken over de EU. En ook hier kan je een stemwijzer invullen voor een advies op welke partij je kan stemmen. Even tussen door, er is geen een partij, wat ik gehoord heb op de radio, die de Euro in Zweden ingevoerd wil hebben, dus dat is positief denk ik. Vanochtend hebben wij ook onze stem uitgebracht. Op een mooi plaatsje vlak bij een meer mochten we stemmen. En, ik zag haar al staan, een reporter van de krant. Mag ik u wat vragen hoe is het om als Nederlander hier je stem uit te brengen................ Waarom stem u eigenlijk................ Is het anders hier stemmen dan in Nederland..........O ja mag ik nog even een foto maken voor de krant. Nee he, ik hoor mijn collega's al weer zeggen, staan jullie weer in de krant. Ja natuurlijk mag je een foto maken, zeggen we tegelijk.

Ons stemlokaal

Ik las in de krant dat er geklaagd werd dat o.a. de stemhokjes niet helemaal dicht konden. Ik zal even vertellen hoe het hier gaat. Als je binnen komt ligt er op een tafel een envelop en, ongeveer, 12 stapeltjes papier. Ieder stapeltje papier vertegenwoordigd een partij en natuurlijk staan er ook namen op van de gene die de partij vertegenwoordigen. De mensen die achter je in de rij staan, om ook te stemmen, kunnen dus precies zien van wel stapeltje je een papiertje pakt. Als je wilt kan je het papiertje zo in de envelop doen, maar als je echt op iemand wilt stemmen staat er een piep klein stemhokje waar je dan je keuze kunt maken, zonder gordijntjes. Op een of andere manier doen we hier niet zo moeilijk. Mogelijk is dit in een grote stad anders natuurlijk, maar hier in een klein dorpje.........

Bananen

Ik sta bij de groente afdeling bananen in een zakje te doen. Ik heb een tros van vier bananen in mijn hand, ik kijk nog een keer goed, deze zijn te rijp denk ik en ik leg ze weer terug. Op dat moment komt er een ouder echtpaar aan lopen. Kijk schat, die vier bananen zijn mooi voor ons zegt de man tegen de vrouw in het Nederlands. Om het trosje bananen te pakken moet de vrouw om mijn heen lopen. Net als de vrouw mij voorbij is pak ik het trosje bananen weer en doe ze in mijn zakje. Nou ja zegt de vrouw verbaast en net zo even wilde hij ze niet. De man kijkt mij verbaast aan. Ik zie hem denken ...... Zweed. Op dat moment zeg ik tegen hem, in het Nederlands, je moet wel uitkijken wat je zegt je bent zo je trosje bananen kwijt, er lopen hier meer Nederlanders los dan je denkt, al lijkt het niet zo. De man kijk me nog verbaasder aan, ik geef hem de tros bananen. Alsjeblieft zeg ik tegen hem, zijn vrouw begint te lachen. Ja zegt de man dan denk je dat je al een stukje weg bent uit Nederland. Na een kort gesprek vervolgen we ieder onze weg weer.

T-shirts

Ook onze jongens bestellen kleding via internet, dat is veel makkelijker dan met je vader en moeder winkel in en winkel uit te lopen. Onlangs hadden ze, bij twee verschillende bedrijven, verschillende spullen besteld. Twee t-shirts bij een bedrijf en vijf t-shirts bij een ander bedrijf. En om het nog spannender te maken, het waren bedrijven uit Amerika. Ik had er mijn twijfels over maar ik kon ze niet overhalen om leuke t-shirts bij een Zweeds bedrijf te bestellen, als er dan wat mis is is het makkelijker terug sturen bedacht ik als excuus. Maar nee, ik moest niet zo zeuren. Mariska heeft samen met de jongens de bestelling gedaan en alles netjes betaald.

Na een week krijgen we een brief van de douane. Ons pakketje is onderweg naar het afhaalpunt, maar voor dat we het kunnen ophalen moeten we wel nog even 165 Krone betalen. Nog meer betalen, je had toch al betaald vraag ik aan Mariska? Uhhhh ja, dit zijn de invoerrechten zegt ze. Oké, de invoerrechten voor hoeveel t-shirts. O, twee zegt Mariska, het is bijna net zo duur als een t-shirt zegt ze verbaast. Potverdorie, wat gaat de volgende zending wel niet extra kosten denk ik meteen. We hebben het pakketje opgehaald en de invoerrechten netjes betaald.

Twee weken later krijgt Mariska van het andere bedrijf een mail met de vraag hoe ze de producten vond en of ze mee wilde doen aan een enquête. T-shirts, we hebben helemaal nog niks ontvangen mailt ze terug. Na wat heen en weer gemaild komt een week later een berichtje van de post dat er een pakketje klaar ligt voor ons. Mariska heeft het opgehaald en het waren de vijf t-shirts die we nog moesten krijgen. Mooie t-shirts he papa zegt Jesse tegen mij. Uhmm hoeveel invoerrechten moesten we nu betalen vraag ik nieuwsgierig aan Mariska? Niks zegt ze, deze zending is niet direct uit Amerika naar ons gestuurd maar via België. Ik snap er niks van zegt ze maar ik kon deze zo ophalen.

Ik moet wel even eerlijk zeggen dat het leuke t-shirts waren.

Police på Kalhyttanvägen

Voor ons huis is het voetbalveld en de bijbehorende parkeerplaats van het voetbalveld. Deze wordt uiteraard gebruikt om auto´s te parkeren voor mensen die naar het voetbalveld gaan. Maar hij word ook gebruikt voor evenementen, denk aan de Bigfoot Truckshow, en natuurlijk door de autorijschool voor de eerste lessen.

Maar de parkeerplaats wordt ook gebruikt om even een lekker rondje te draaien met je auto. De ene kan kan veel beter driften als de andere en s´winters is het helemaal feest dan tollen de auto´s alle kanten op. Vaak zijn ze er maar een paar minuten en dan gaan ze weer. Maar er zijn ook personen die het voor het eerst doen of die er gewoon geen ruk van kunnen en dan krijg je het volgende:

Een boze buurvrouw, ze is altijd in de tuin bezig, politie die het een en ander moet regelen en een bestuurder die dacht dat hij veel beter kon rijden. Het is allemaal mee gevallen maar je moet er niet aan denken dat er kinderen in de tuin spelen.......

De avonturen van deze week.

Santa Fe.
Voor de Santa Fe had Mariska een afspraak gemaakt bij de garage in het dorp. We hadden de uitdraai, van de controle, van de dealer in Nederland mee genomen en deze overhandigt. Ik bracht de auto s´ochtends vroeg, voordat ik naar mijn werk ging. naar de garage. We gaan het regelen zei de monteur enthousiast. Vol goede moet ging ik hem s´middags ophalen. Het is helaas niet gelukt zei de monteur, onze computers herkennen de foutmelding niet, je zal naar een Hyundai dealer moeten die kunnen je vast wel verder helpen. Oké dacht ik, de plaatselijke Hyundai dealer zit in Kristinehamn (40 minuten rijden). Nou dan gaan we die even bellen voor een afspraak.

In plaats van te bellen zijn we er heen gereden, dan konden we meteen nog wat andere boodschappen doen in Kristinehamn. We hebben uitgelegd wat er aan de hand was en ze herkende de uitdraai meteen. Volgende week kan Mariska langs gaan dan gaan ze de auto weer uitlezen en kijken wat er nu besteld moest worden.

We hebben nog een aantal winkels bezocht in Kristinehamn en zijn daarna weer naar huis gereden. En toen......................, halverwege de rit terug zie ik spontaan het lampje uit gaan. Jeejte wat doen we nu vraagt Mariska aan mij. Ik weet het niet zeg ik tegen haar, het is al fijn rijden zonder dat dat rottige " Check motor" lampje brand. We gaan ze van de week eerst maar weer even bellen.

Voetbal.
Voor Rens is nu de voetbal competitie echt begonnen. Het was een thuiswedstrijd en ze hebben 1-1 gelijk gespeeld. De volgende wedstrijd is in Årjang, volgens de routeplanner 2 uur rijden van Filipstad.

Supporters op de tribune, het was koud ondanks dat het zonnetje scheen.

En Rens op het veld, witte shirt.

Nu was het geen mes!!!
Er is hier altijd wel wat te doen rondom het huis. Ik had besloten om het oude hout een stukje in te korten met de cirkelzaag. Dit doen we al maanden zodat we het hout voor de openhaard van de woonkamer kunnen gebruiken en niet in de kachel in de kelder. Ik was een uur of drie bezig toen het gebeurde. Ik weet niet precies wat er gebeurde maar voor dat ik het wist zat mijn hand vast in de zaag, met als gevolg dat ik heel snel een handschoen vol met bloed had. Dit is niet goed acht ik meteen. Ik deed snel de handschoen uit en zat naar een gapend gat in mijn wijsvinger te kijken. Shit, eerst maar even spoelen met schoon water. In de keuken aangekomen zag Mariska meteen dat er iets aan de hand was. Wat heb je nu weer gedaan??? Na dat ik mijn vinger onder de kraan heb gedaan en Mariska het een en ander heb uitgelegd wat er gebeurd was kwamen onze twee pubers aan lopen. In plaats van medelijden met hun vader te hebben kreeg ik de volle laag met spot over mij heen, de een vulde de ander lekker aan en ze konden niet stoppen met lachen. (waar ken ik dit nou van?)

Na dat we mijn vinger beter hadden bekeken besloot ik niet om naar het ziekenhuis in Karlstad te gaan en er zelf een verbandje om te doen. Na maar 1 dag met een verband te hebben gelopen heb ik deze verwijderd zodat het sneller kan drogen c.q. genezen. En hij droogt mooi op maar is nog wel gevoelig natuurlijk.

Ik heb later gekeken wat er nu fout was gegaan. Bij de controle van ze cirkelzaag blijkt de beschermkap van de zaag omhoog te staan, zo dat je zo de cirkelzaag kan pakken. Als ik nog beter kijk zie ik dat er een stuk houtschors tussen de beschermkap en de metalen behuizing klem te zitten. Omdat ik al zoveel stukken hout gezaagd heb heb ik dit nooit gezien (bedrijfsblindheid). Ik zal voortaan beter opletten mama!!!

De gehavende vinger.

Spiderman.
Ik heb al een keer iets geschreven dat Finn helemaal weg is van Spiderman. Het toeval wil dat de Lidl hier van alles verkoopt van Spiderman. Onlangs had Mariska voor Finn een pyjama, sokken, onderbroeken en t-shirts gekocht, maar we konden ze nergens meer vinden. Ze wist zeker dat ze in huis waren, maar ze waren gewoon weg. Niemand wist waar ze waren. Nu vonden we van de week een plastic-bak met alle Spiderman spullen er in. Ik wil ze gewoon bewaren mama zei Finn. Ja maar dan kan je ze niet meer aan Finn zei Mariska. Goed dan, dan doe ik ze wel aan.

Een deel van de gevonden kleding.